مصاحبه آرشیو خبر ها
دوست ندارم شاخصی برای سنجش قلمداد شوم!

دوست ندارم شاخصی برای سنجش قلمداد شوم!

 

برای هواداران دردناک است او را در حالی دور از زمین ببینند که بازیکنانی هم‌سن یا حتی مسن‌تر از او در صف پیوستن به باشگاه محبوبش هستند. تقدیر غم‌انگیز کلودیو مارکیزیو در یوونتوس و روزهای فراموش‌نشدنی که زود به پایان رسیدند همیشه بخشی از حافظه تاریخی تیفوسی‌های یووه خواهد بود. شاهزاده کوچکِ تورین که این روزها با همکاری هم‌بازی سابقش جورجو کیه‌لینی آژانس تجاری ― ارتباطاتی MATE (با محوریت تجارت، کارآفرینی، بازاریابی، همکاری‌های بین‌المللی، ارتباط با استعدادهای ورزشی، حق تصویر، مهارت‌های دیجیتال اعم از گرافیک و ساخت ویدئو و اساساً فعالیت‌های مدیریتی و استراتژیک) را پیش‌ می‌برد برای دقایقی مهمان میرکو دی‌ناتاله (روزنامه‌نگار) شد و از یوونتوس دوران بازی‌اش و تیم فعلی گفت.

 

بگذارید از یوونتوس شروع کنیم؛ بهترین کیفیتی که آندره‌ا پیرلو می‌تواند به تیم اعطاء کند چیست؟ فکر می‌کنید در یوونتوسِ او برخی از ویژگی‌های مشابه با آنتونیو کونته و یا حتی ماسیمیلیانو الگری را شاهد خواهیم بود؟

 

بدون تعارف بگویم مربی‌ای که ویژگی‌ها و سبک کاری همکارانش را در پیش بگیرد و تلاش کند تا چیزی شبیه به آنها را اجرا کند مرتکب اشتباهی استراتژیک شده است. این به معنای آن نیست که خدشه‌ای به سبک سایر مربیان وارد باشد اما هر مربی باید ایده‌های منحصر به خودش در فوتبال را ارائه کند. در مورد آندره‌ا معتقدم او یک مربی کاریزماتیک با یک ذهن فوتبالیِ فوق‌العاده و البته فروتن خواهد بود. ما به زودی یوونتوس او را خواهیم دید؛ یوونتوسی که مطمئنم زیبا خواهد بود.

 

فصل جدید را چگونه ارزیابی می‌کنید؟ سخت‌ترین رقیب بر سر راه فتح دهمین اسکودتو چه تیمی خواهد بود؟

 

بی‌‌تردید شاهد فصلی سخت خواهیم بود. فصل گذشته سری A بخشی از این دشواری را به ما نشان داد. با این حال هرچه مبارزه سخت‌تر باشد، عیار قهرمانی نیز بالاتر می‌رود؛ به همین خاطر است که من این سختی را از این جنبه، اتفاقاً مثبت می‌دانم. نباید فراموش کنیم که یووه به عنوان مدعی عنوان قهرمانی پا به رقابت‌های فصل جدید می‌گذارد و بیش از این تیم، رقبا باید نگران از دست ندادن امتیازات باشند. در مورد خطرناک‌ترین مدعی نیز من از آتالانتا نام می‌برم؛ آنها در سال‌های اخیر کارهای بزرگی انجام داده‌اند و باید به آنها بابت نمایش‌ها و عملکردشان تبریک گفت.

 

به نظرتان یووه در لیگ قهرمانان اروپا با سایر قدرت‌های بزرگ همسطح است؟

 

لیگ قهرمانان اروپا غیرقابل پیش‌بنی است. دست پیدا کردن به تصویری دقیق‌تر از رقبا و قدرت‌های اصلی تنها بعد از پایان بازی‌های گروهی امکان‌پذیر است. با این همه، یووه بدون شک همچنان یکی از مدعیان اصلی در این تورنمنت است.

 

 

کدامیک از بازیکنان فعلی یووه می‌تواند مارکیزیو یا پیرلوی جدید در این تیم باشند؟

 

ابداً دوست ندارم به عنوان شاخصی برای سنجش بازیکنان قلمداد شوم؛ اصلاً مقایسه بازیکنان چه فایده‌ای دارد؟ سالها همه به دنبال مارادونای جدید بودند؛ در 30 سال آینده نیز شاید به دنبال یافتن رونالدو و مسی جدید باشند. این بازی‌ای است که من آن را درک نمی‌کنم. همه بازیکنان فعلی یووه عالی هستند و طبعاً دوست دارند به همراه بیانکونری بخشی از تاریخ باشگاه را بنویسند. من نیز حقیقتاً برای تک‌تک آنها آرزوی موفقیت می‌کنم.

 

بسیاری از هواداران در حسرت خط هافبکِ یووه در فینال برلین هستند.؛ ترکیبِ رویاییِ پیرلو، پوگبا، ویدال و شما. چرا خط هافبک یووه در تمام این سالها نتوانست روزهای اوج خودش (حد فاصل 2011 تا 2015) را دوباره تکرار کند؟

 

راستش نمی‌دانم که خط میانی یووه در آینده می‌تواند یکبار دیگر بخشی تعیین‌کننده در تیم باشد یا نه اما با شما هم‌عقیده هستم که ترکیب بازیکنان خط میانی یووه در آن سالها بسیار همگن بود و نمی‌توانید تصور کنید که چقدر از بازی در کنار آنها لذت بردم.

 

حالا که به بحث به اینجا کشید، به نظر شما بهترین تیم یوونتوس کدام بود؟

 

اجازه بدهید کمی فلسفی پاسخ شما را بدهم: قوی‌ترین یوونتوس همیشه باید بعدی باشد.

 

در دوران حضورتان در یوونتوس لحظات دشوار زیادی را تجربه کردید. یکی از کنجکاوی‌های من به تغییر مربی در تابستان 2014 برمی‌گردد؛ رفتن کونته پس از کسب 3 قهرمانی پیاپی و آمدن الگری. چگونه توانستید از پسِ این تغییر به نشاط و شادابی دوباره برسید؟

 

در آن لحظات عوامل زیادی وجود دارند که باعث می‌شوند شما راه خود را دوباره پیدا کنید. سابقه و اعتبار لباسی که پوشیده‌اید یک نمونه از این عوامل است. اما من می‌خواهم به عاملی که اغلب نادیده گرفته می‌شود اشاره کنم: رهبریِ بازیکنان در رختکن. تنها بازیکنان و مربیان بزرگ هستند که در لحظات دشوار می‌دانند چگونه رختکن تیم را کنترل کنند. رختکن یووه در آن روزها پر از چنین رهبرانی بود.

 

هرچند به نظر می‌رسد ژکو مهاجم جدید یوونتوس خواهد بود اما از آنجا که شما مقابل او و سوارز بازی کرده‌اید، کدامیک را واجد ویژگی اثرگذارتر برای سبک بازی دیبالا و رونالدو می‌دانید؟

 

هر کدام از این بازیکنان که یوونتوس تصمیم به خریدشان را داشته باشد می‌پسندم و در تصمیم نهایی تردیدی نخواهم داشت؛ من به باشگاه و مدیریت آن اعتماد کامل دارم.

 

و به عنوان آخرین سوال؛ همانطور که همه به خاطر داریم، پس از یک سال حضور شما به همراه یووه در رقابت‌های سری B، باشگاه تصمیم گرفت تا به صورت قرضی به امپولی بروید و برای بازی در رقابت‌های سری A تجربه کسب کنید. آیا به استعدادهای امروز یووه: نیکولوسی، کاوالیا، فجولی و پورتانووا نیز توصیه می‌کنید راه شما را دنبال کنند؟ به عبارتی دیگر برای تجربه‌اندوزی رفتن قرضی به باشگاهی دیگر و بازی کردن را بهتر است یا ماندن در تیم اصلی و تلاش برای بازی کردنِ حداقلی؟

 

هر کس باید راه خودش را دنبال کند. هیچ قانون نانوشته‌ای در این باره وجود ندارد. امروز تیم پریماورای یووه نیز فعال است و تصمیم به ماندن یا رفتن با توجه به حضور این تیم متفاوت‌تر شده است. برای اتخاذ صحیح‌ترین تصمیم باید به توصیه باتجربه‌ها اعتماد کرد. در عین حال هر تصمیمی که گرفته شود در نهایت خود بازیکن است که باید تلاش کند تا بتواند از ثمرات آن استفاده کند.

 


«به اشتراک گذارید»
Google+ Twitter Facebook
حامد
حامد «خبرنگار»
ارتباط با نگارنده: